رابطه بین ویژگی های فردی و توسعه کارآفرینی اجتماعی در سازمانهای غیردولتی (ngos) استان کردستان

کارآفرینی اجتماعی ،یکی از انواع کارآفرینی است که به تازگی در جوامع دانشگاهی مطرح شده و با رویکرد کارآفرینی به رفع نیازهای اجتماعی که در جامعه از توجهات به دورمانده اند، می پردازد. از آنجا که تلاش دولتمردان و اقدامات بشردوستانه هنوز کاملأ کارا و اثر بخش نبوده برای توسعه مدل ها و روش های نوین برای قرن جدید به کارآفرینان اجتماعی نیاز داریم. به همین دلیل، توسعه کارآفرینی اجتماعی ضرورت می یابد. هدف اصلی این پژوهش این است که از طریق بررسی «رابطه بین ویژگی-های فردی و توسعه کارآفرینی اجتماعی در سازمان های غیردولتی(ngo)استان کردستان» موانع موجود در مسیر توسعه ی کارآفرینی اجتماعی را هموار سازد و جریان توسعه ی آن را تسریع بخشد. تحقیق حاضر بر اساس هدف تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی وبر مبنای نحوه بدست آوردن داده های مورد نیاز (طرح تحقیق)، تحقیق توصیفی است که با استفاده از همبستگی پیرسون انجام شده است. در این پژوهش تلاش شده تا رابطه بین ویژگی های فردی و توسعه کارآفرینی اجتماعی در سازمانهای غیردولتی(ngos) استان کردستان، به عنوان یکی از نهادهای مدنی جامعه ایران بررسی شود. بر اساس نتایج این تحقیق، کارآفرین اجتماعی از لحاظ ویژگی های شخصیتی و رفتاری دارای ابعاد مشترکی با کارآفرین اقتصادی است. اما علاوه بر این ویژگی های مشترک دارای ابعاد شخصیتی و رفتاری خاص خود می باشد، همچنین دو ویژگی برخورداری از سرمایه اجتماعی فردی و مسئولیت-پذیری اجتماعی، از مهمترین شاخصه های کارآفرین اجتماعی هستند که نقش به سزایی در توسعه کارآفرینی اجتماعی توسط کارآفرینان اجتماعی دارد. طبق این پژوهش، بین ویژگی های فردی و توسعه کارآفرینی اجتماعی در سازمان های غیردولتی(ngos) رابطه مستقیمی وجوددارد. بدین معنی که افراد با ویژگی های فردی (سرمایه-اجتماعی فردی، مسئولیت پذیری اجتماعی، ویژگی های روانشناختی کارآفرینانه، ویژگی های شخصیتی مختص کارآفرینان اجتماعی، زمینه های جمعیت شناختی و ویژگی های رفتاری کارآفرینان اجتماعی) به عنوان متغیرهای مستقل، بهترمی توانند به توسعه کارآفرینی اجتماعی به عنوان متغیر وابسته کمک کنند.